توضیحات محصول

شهادتی ست از دمیتیلا زنی از معادن بولیویترجمه ی این کتاب  به طبقه کارگر ایران تقدیم میشود؛به آنها که آگاهند و آنها که ناگزیر باید با آگاهی طبقاتی تاریخی در خور تبار انسانبنا نهند.این کتاب سرگذشت زندگی و مبارزات سیاسی دمیتیلا دوچونگارا (۲۰۱۲-۱۹۳۷) است که در سال ۱۹۷۹ نوشته شده ‌‌‌‌‌است. وی همسر یکی از کارگران معدن در یکی از مناطق بولیوی و مادر هفت فرزند بوده که با مشاهده ستم‌‌‌‌‌ها و فشارهای مضاعفی که از طرف دولت و نظام سرمایه داری حاکم بر طبقه کارگر اعمال می‌‌‌‌‌شد به عضویت کمیته زنان خانه‌‌‌‌‌دار درآمد. این کمیته متشکل از زنانی بود که هم‌‌‌‌‌چون دومیتیلا از شرایطی که همسران‌‌‌‌‌شان در آن کار می کردند ناراضی بوده و بدان اعتراض داشتند. دمیتیلا بعدها یکی از رهبران کمیته زنان خانه دار شد.کتاب در واقع حاصل گفتگوهای خانم موئما ویئرز روزنامه نگار و مردم شناس برزیلی با دمیتیلاست. این‌‌‌‌‌دو در دادگاه سال جهانی زن که در سال ۱۹۷۵میلادی توسط سازمان ملل در مکزیک برگزار شده ‌‌‌‌‌بود با یکدیگر آشنا شدند. دمیتیلا با وجود مخالفت‌‌‌‌‌های دولت وقت بولیوی به‌‌‌‌‌دلیل سابقه مبارزاتی خود رسما از طرف سازمان ملل به آن اجلاس دعوت شده بود.کتاب به زبانی عامیانه نوشته شده و مترجمان نیز سعی کرده‌‌‌‌‌اند تا حد امکان این سبکِ صحبت را حفظ کنند….هنگامی که شما از همه نعمتهای زندگی استفاده میبرید ؛ کارگران در اعماق بدبختی دست و پا میزننداستخوانهاشان  از سوء تغذیه به هم میپیچد و سیلی کوز ریه هاشان را پاره پاره میکند؛ و حالا سینیورها !شما تشریف آورده اید سر آنها را هم با تفنگهایتان نشانه گرفته اید…ما کارگریمبرده نیستیم…آیا لحظه ای اندیشیده اید که کار معدن به چه چیزی شباهت دارد؟آیا به عمق اندوه و بدبختی طبقه زحمتکش پی برده اید؟نه سینیورها!تنها کاری که از دست شما بر می آید این است که مردم را بکشید…و اولین کاری که از دست شما ساخته نیست این است که در اقتصاد کشورتان سهمی داشته باشید.آیا میتوانید این «توانستن» و «نتوانستن » را با هم مقایسه کنید و از آن نتیجه ای بگیرید؟… زبان دمیتیلا زبان زنی عامی ست که با آن از طریق تجارب شخصی و سوابق مبارزاتی خویش _ از آغاز تا رهبری _ به تحلیل بنیادی نهضتها و جنبش های خلق بولیوی میپردازد.